BHO, czyli potocznie olejek haszyszowy ekstrahowany gazem butanowym to chyba  najpopularniejszy obecnie ekstrakt z kwiatów marihuany. Warto dowiedzieć się czym jest, jakie są sposoby ekstrakcji i rodzaje ekstraktów rozpuszczalnikowych.

BHO (Butane Hash Oil) to najpopularniejszy rodzaj ekstraktu otrzymywanego z marihuany, który uzyskuje się poprzez ekstrahowanie kannabinoidów oraz terpenów z kwiatostanów rośliny konopi dzięki użyciu ciekłego butanu. Powstały w ten sposób ekstrakt dzięki swojej pięknej, bursztynowo-miodowej barwie i specyficznej konsystencji potocznie nazywany jest olejkiem haszyszowym lub woskiem, ale jest to nic innego jak czysty, żywiczny wyciąg, który przypomina po prostu miód.

Baner Reklamowy

Rodzaje ekstraktów butanowych

Tak naprawdę wszystkie rodzaje BHO są do siebie łudząco podobne, jeżeli chodzi o proces ich uzyskiwania, a także wykorzystywania. Istnieje jednak kilkanaście rodzajów takich ekstraktów, otrzymywanych z różnych szczepów lekko różniącymi się od siebie sposobami. A mówimy o tych wypróbowanych, bo jakkolwiek efekt ostateczny w postaci potężnego haju zapewnią wszelkie odmiany BHO, to niektóre dają zgoła nieco inne doznania, również aromatyczne.

Łatwiej wyróżnić rodzaje olejków, w zależności od tego, przy jakiej temperaturze, wilgotności i metodzie zostały wyprodukowane. Takich możemy sklasyfikować aż siedem, różnią się nieco swoją postacią i formą.

  1. Shatter
  2. Pull and Snap
  3. Crumble
  4. Budder/Badder
  5. Wax
  6. Sap
  7. Oil

Shatter

Jest to bez wątpienia najtwardsza i najsolidniejsza forma BHO. Nazwę zawdzięcza temu, że przy dzieleniu łamie się podobnie, jak szkło. Zresztą shatter przypomina szkło także postacią i jest również przezroczysty. Shattery mają bardzo często potężne stężenie THC oscylujące w okolicach 80%. Tutaj do obsługi, czyli palenia takiego koncentratu potrzebujemy już odpowiedniego oprzyrządowania do dabbingu. Więcej na temat shatteru przeczytasz tutaj.

Pull and Snap

Ta forma ekstraktu nazywa się tak od specyficznego dźwięku, jaki tworzy się podczas odciągania materiału i gwałtownego go dzielenia. Jest bardzo poręczna i świetnie nadaje się dabbingu, ponieważ ma odpowiednią konsystencję i o wiele lepiej nadaje się do formowania, ponieważ nie łamie się łatwo i nie rozpuszcza w dłoni.

Crumble

Ten rodzaj koncentratu uzyskuje się poprzez wypalanie butanem w niskiej temperaturze, ale przez dłuższy czas. Co prawda nie ma oznaczonego dokładnego wymiaru czasu potrzebnego na otrzymanie crumble’a, ale zazwyczaj zajmuje to od 10 do nawet 15 godzin. Nazwa wzięła się od kruchości i łamliwości koncentratu – bardzo łatwo rozpada się w dłoniach.

Budder/badder/batter

Tutaj mamy do czynienia z najczystszą formą BHO, która zazwyczaj zawiera nawet ok. 90% THC, przy 99% czystości ekstraktu. Nazwa wzięła się od konsystencji tego rodzaju ekstraktu otrzymywanego przy wykorzystaniu metanu, a ta przypomina nieco masło. Budder jest koncentratem, który otrzymuje się w wyniku bardzo długiego procesu, aż od samej ekstrakcji, poprzez butanowanie, aż po ubijanie w finalną konsystencję. Dlatego ten BHO jest stosunkowo rzadko produkowany i z racji unikalności występowania bardzo drogi.

Wax

Czyli „wosk”. Podobny nieco w konsystencji do buddera, ale znacznie twardszy. Nie jest łamliwy, ale podatny za to na ciepło, dlatego nie należy go zbyt długo trzymać w dłoniach (nazwa „wosk” zobowiązuje). Ten rodzaj ekstraktu BHO jest najczęściej spotykanym na rynku. Równie często fani dabbingu sięgają po shattery, z racji ich łatwej podzielności na porcje.

Sap

Sap to nic innego jak „sok drzewa” i stąd wzięła się nazwa tego rodzaju BHO. Ma formę płynną, ale jednocześnie kleistą. Dlatego wykorzystując „sok” należy być ostrożnym. W przypadku upadku kawałka shattera możesz podnieść  go z podłogi i wykorzystać z racji jego „stałej” formy. Sap’a już nie, ponieważ błyskawicznie przyklejają się do niego jakiekolwiek zanieczyszczenia, jak np. kurz czy paprochy.  Jest on też formą przejściową zSap’y nie są więc tak popularne jak inne odmiany BHO, ze względu na brak wygody.

Destylat/Olej CO2

Tutaj mamy na myśli po prostu potocznie nazywane „olejki”, wykorzystywane do popularnych, wygodnych kartridżach do vape penów. Bardzo łatwo je dostać w USA i są sprzedawane powszechnie przez wielu renomowanych producentów – na czarnym rynku pojawia się także masa niebezpiecznych podróbek. Dzięki używaniu kartridżów zapewniasz sobie wygodę i prostotę obsługi. No i nie ma ryzyka, że coś przyklei się tam, gdzie nie trzeba.

Porównanie metod ekstrakcji: BHO vs. CO2

Warto wiedzieć, że olejek haszyszowy można także wytwarzać przy użyciu popularnego dwutlenku węgla (CO2), a ten jest częściej stosowany jako katalizator ekstrakcji, niż butan. Proces z wykorzystaniem CO2 skutkuje otrzymaniem tzw. olejku CO2.

Ekstrakcja BHO (butanem)

Otrzymywanie olejków haszyszowych przy użyciu butanu jest bardzo niebezpiecznym procesem. Dlatego lepiej, aby korzystać z gotowych produktów przygotowanych przez specjalistów w zaciszu profesjonalnych laboratoriów. W wielu przypadkach próby samodzielnego wytworzenia BHO skończyły się dużymi obrażeniami, a nawet śmiercią domowych eksperymentatorów.

Dlaczego ekstrakcja BHO może być tak niebezpieczna?

Ekstrakcja BHO to wykorzystanie butanu, łatwopalnego gazu, który w tym wypadku jest katalizatorem, który „wydobywa” z materiału roślinnego kannabinoidy oraz terpeny. Zagrożenie tkwi w tym, że część procesu błędnie odbywa się nad palnikiem z otwartym ogniem. Podczas procesu ekstrakcji gaz przybiera ciekłą formę, a następnie szybko paruje, podczas gdy mikstura poddawana jest temperaturze. Gdy już wyparuje, opada, ponieważ butan jest cięższy, niż tlen – zbiera się na podłodze danego pomieszczenia, co grozi wybuchem. Dlatego otrzymywanie BHO bez zachowania środków ostrożności jest skrajnie niebezpieczne. Najlepszą domową opcją w celu pozbycia się gazu jest zastosowanie kąpieli naczynia z ekstraktem w ciepłej wodzie, na wolnym powietrzu lub w bardzo przewiewnym pomieszczeniu.

Jeżeli chcesz zacząć swoją przygodę z ekstraktami ale obawiasz się o swoje bezpieczeństwo i zdrowie, zainteresuj się tematem ekstrakcji bezrozpuszczalnikowej (SHO)